Η Εύβοια είναι το δεύτερο μεγαλύτερο νησί της χώρας, μία μικρή Ελλάδα από το Πήλιο ως τις Κυκλάδες. Αγκαλιάζει την ανατολική ακτή της ενδοχώρας, με θέα στον Ευβοϊκό Κόλπο αλλά και στο απέραντο Αιγαίο. Νησί με εύκολη πρόσβαση αφού βρίσκεται μόλις 75 χλμ από την Αθήνα και το διεθνές αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος και παρέχει δυνατότητες πρόσβασης τόσο από ξηρά όσο και από θάλασσα.

Το νησί ξεχωρίζει γιατί λόγω του μεγέθους του, διαθέτει πληθώρα ωραιότατων ποικιλόμορφων και πεντακάθαρων παραλιών (110 περίπου), όρμων και κολπίσκων με καταγάλανα νερά, τόσο στον Ευβοϊκό κόλπο, όσο και στο πανέμορφο Αιγαίο Πέλαγος. Η ελκυστικότητα της Εύβοιας όμως δεν εξαντλείται μόνο σε θαλασσινά τοπία. Στους πρόποδες των επιβλητικών βουνών της με τα πλούσια δάση, τα φαράγγια, τα σπήλαια και την άγρια βλάστηση, απλώνονται εύφορες πεδιάδες, υδροβιότοποι που σφύζουν από ζωή, συνθέτοντας ένα τοπίο μοναδικής φυσικής ομορφιάς. Χαρακτηριστικό της επίσης, τα σβησμένα ηφαίστεια, παλαιοζωικής ως καινοζωικής ηλικίας, όπως του Οξύλιθου, του Οριού, των Λιχαδονήσιων καί του Θοριού.

Στο πανέμορφο και απρόσμενα γοητευτικό νησί αποτυπώνεται σχεδόν παντού, αυτούσια, η μακρά ιστορική και πολιτιστική διαδρομή του, από τα παλαιολιθικά χρόνια μέχρι σήμερα. Στην αρχαία ιστορία της η Εύβοια, είχε σαν κέντρα τις δύο παλαιότερες πόλεις της, τη Χαλκίδα καί την Ερέτρια, οι οποίες διεκδικούσαν την κυριαρχία του νησιού. Η Χαλκίδα η οποία επικράτησε τελικά, αναπτύχθηκε με αποικίες στη Χαλκιδική, την Ιταλία καί τη Σικελία. Η Εύβοια συμμετείχε στους Περσικούς πολέμους καί γενικά ακολουθούσε τον Αθηναϊκό τρόπο ζωής. Οι Μακεδόνες κατέκτησαν το νησί με τη μάχη της Χαιρώνειας. Στους Βυζαντινούς χρόνους ανήκε στο θέμα της Ελλάδας με κύρια πόλη τη Χαλκίδα. Στα χρόνια αυτά, ο Ιουστινιανός οχύρωσε την πόλη ενάντια στις επιθέσεις των βαρβάρων. Το 1205 η Εύβοια περνά στη Φράγκικη κυριαρχία. Από τη φραγκοκρατία, σώζονται μέχρι σήμερα διάσπαρτοι σε όλη την έκτασή της πύργοι πού είχαν κατασκευάσει οι Ενετοί γιά την επίβλεψη του νησιού. Οι πύργοι αυτοί έχουν αυστηρή τετράγωνη διατομή καί είναι συμπαγείς με απροσπέλαστη είσοδο. Κατόπιν το 1470 η Εύβοια περνά στα χέρια των Τούρκων. Η απελευθέρωση της από τους Τούρκους έγινε επίσημα στις 3 Φεβρουαρίου του 1830 μετά από διπλωματικές διαπραγματεύσεις και με την υπογραφή του πρωτοκόλλου του Λονδίνου. Στην πραγματικότητα όμως οι Τούρκοι αποχώρησαν από την Χαλκίδα μόλις την 25η Μάρτη του 1833.

Σήμερα η σύγχρονη Εύβοια βέβαια διατηρεί την αυθεντικότητά της, τόσο ως προς την κουλτούρα της, όσο και ως προς το φυσικό και δομημένο περιβάλλον της, Η τόσο πλούσια ιστορία της, η εκπληκτικής ομορφιάς φύση της, η φιλοξενία των κατοίκων της, την καθιστούν μία εξαιρετικά δελεαστική επιλογή για να την επισκεπτεί και να την γνωρίσει κανείς και παράλληλα να αποδράσει από τον σύγχρονο καθημερινό τρόπο ζωής. Να αποδράσει είτε με πολυήμερες διακοπές, είτε με ευεργετικές εξορμήσεις το Σαββατοκύριακο.

Φυσικά καλύπτει όλες τις μορφές τουρισμού, όπως θαλάσσιου, ιαματικού, φυσιολατρικού, ορειβατικού, ιστορικού, θρησκευτικού κτλ. ενώ μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα προσφέρουν όλες τις ανέσεις στους επισκέπτες, ενώ πολυάριθμες τουριστικές επιχειρήσεις και οργανωμένες κατασκηνώσεις, διασφαλίζουν ευχάριστη διαμονή και υψηλές τουριστικές υπηρεσίες, σε τιμές ιδιαίτερα προσιτές.

Έτσι λοιπόν ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει : σπάνιες φυσικές ομορφιές, αρχαιολογικά μνημεία, μουσεία, το παγκόσμια μοναδικό παλιρροιακό φαινόμενο του Ευρίπου, τις Ιαματικές πηγές στην Αιδηψό, τα περίφημα Δρακόσπιτα της Καρυστίας, το απολιθωμένο δάσος και το μουσείο θηλαστικών της Κερασιάς, το πλήθος μονών και εκκλησιών με κορυφαίο το ναό του Οσίου Ιωάννου Ρώσου, τα γραφικά χωριά, το δασικό χωριό στη βόρεια Εύβοια, υδροβιότοπους, φαράγγια, ορειβατικά καταφύγια, πεζοπορικές και αναρριχητικές διαδρομές, πίστες ορεινής ποδηλασίας, υποβρύχιες δραστηριότητες, θρησκευτικές διαδρομές, ιππασία, ποικιλία διασκέδασης και πάνω απ΄ όλα να γοητευτεί από την ανθρώπινη ζεστασιά και φιλοξενία.

Στην Εύβοια ωστόσο ο επισκέπτης θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει - και να γοητευτεί κυριολεκτικά - και την τοπική γαστρονομία που αποτελεί ένα πολύ σημαντικό κομμάτι στη ζωή των κατοίκων. Δεν υπάρχει περίπτωση, λόγω και της φιλοξενίας τους, να την επισκεφθεί κανείς και να μην ικανοποιήσει τις γευστικές του επιθυμίες. Σε όλο το νησί αφθονούν και ξεχωρίζουν για την φήμη τους, τα φρεσκότατα ψάρια και τα θαλασσινά, καθώς και τα φρέσκα, ντόπια κρεατικά.

Αν κάποιος θέλει να δοκιμάσει την τοπική κουζίνα του νησιού μπορεί να διαλέξει καταπληκτικά πιάτα όπως : Κατσικάκι γεμιστό στη Γάστρα - Βουλωτό Αρνάκι ή Κατσικάκι - Κόκορα με γκογκίλες - Γαλίπα (ψαροκεφτέδες με θαλάσσια ανεμώνη) – Ρεβιθομάνεστρο - Γίγαντες με τσίπουρο - Σουπιές με σπανάκι και άγρια χόρτα - Καστριώτικα Τυροπιτάρια - Κουρκούτο - Μπιφτέκι Μανιταριών - Κόκκορα Στιφάδο - Σαγανάκι Γαρίδα με κόκκινη σάλτσα - Λιλίκια (Γαύρος λιαστός) - Καλαμαράκια γεμιστά φούρνου με σωτέ λάπαθο - Αχαμνόπιτα (γαλατόπιτα) - Κολοκυθόπιτα Γλυκιά στριφτή - Τυροπιτάκια Φούρνου, κλπ. Αν κάποιος θέλει να δοκιμάσει τα γλυκά της Εύβοιας μπορεί να διαλέξει : Μηλοπιτάκια σπιτικά - Κέϊκ με λιαστή ντομάτα Δύστου και Ελιές - Μουστοκούλουρα Πολίτικα - Μυτζηθροχαλβάς - Αποξηραμένα σύκα (προϊόν με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης) - Παραδοσιακά γλυκά (μπακλαβά, αμυγδαλωτά - Καταϊφι - Ραβανί - Καρυδόπιτα - σουτζούκια - χαϊμαλιά) - Κέικ με πετιμέζι και ταχίνι – Αμυγδαλόπιτα, κλπ. 

Η παραγωγική ταυτότητα του Ν. Ευβοίας περιλαμβάνει πλήθος τοπικών προϊόντων μοναδικής προέλευσης και γεύσης. Η μορφολογία του εδάφους και οι ιδανικές κλιματικές συνθήκες προσδίδουν συγκριτικά πλεονεκτήματα στα ευβοϊκά προϊόντα. Εξαιρετικής ποιότητας και υψηλής διατροφικής αξίας τα παραδοσιακά προϊόντα της Ευβοϊκής γης διαμορφώνουν το διατροφικό πρότυπο του Νομού. Το ελαιόλαδο αποτελεί τη βάση της διατροφής των κατοίκων της Εύβοιας. Διακρίνεται για την αγνότητά του, την ιδιαίτερή του γεύση και την μεγάλη θρεπτική του αξία. Πλήθος επιτραπέζιων ελιών συλλέγονται στο νομό με εξέχουσα θέση να κατέχουν οι βραβευμένες “κονσερβοελιές Ροβιών” που έχουν αναγνωριστεί ως προϊόν Π.Ο.Π.(προστασία ονομασίας προέλευσης). Εξαιρετικής ποιότητας μέλι με πλήθος γεύσεων βρίσκει κανείς στο νομό. Η πλούσια και ποικίλη μελισσοκομική χλωρίδα, με τα μεγάλα πευκοδάση, τα ελατοδάση των ορεινών όγκων, τις καστανιές και τη μεγάλη ποικιλία αυτοφυών αρωματικών φυτών (θυμάρι, γλυκάνισο, ρείκια κ.α.) προσδίδουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του Ευβοϊκού μελιού. Ο αμπελώνας της Εύβοιας φημίζεται  για τα ξεχωριστής ποιότητας κρασιά που παράγει. Υπάρχει έντονη οινική δραστηριότητα με μεγάλες και μικρές οινοπαραγωγικές μονάδες, πολλές από τις οποίες είναι επισκέψιμες. Πλήθος ποικιλιών αμπέλου καλλιεργούνται και παράγονται φημισμένες ετικέτες και τοπικοί οίνοι (Καρύστου, Ληλαντίου Πεδίου, Ριτσώνας) αναγνωρισμένοι ως Π.Γ.Ε.(προστατευόμενης γεωγραφικής ένδειξης) και οίνοι με ονομασία κατά παράδοση (Ρετσίνα Ευβοίας, Χαλκίδας, Καρύστου). Αξιοσημείωτη είναι η παραγωγή τσίπουρου που γίνεται σε πολλά χωριά του νομού, καθώς και οι τοπικές μονάδες παραγωγής ούζου και μπύρας. Γνωστά εδώ και χρόνια στην Ελληνική επικράτεια και όχι μόνο είναι τα ξηρά σύκα Εύβοιας. Ξεχωρίζουν τα “ξηρά σύκα Κύμης” αναγνωρισμένα από την Ε.Ε. ως Π.Ο.Π. και τα ξηρά σύκα “Ταξιάρχης Β. Εύβοιας” (υπό καταχώρηση ως Π.Ο.Π), προϊόντα σημαντικής διατροφικής αξίας πλούσια σε βιταμίνες ,μέταλλα και φυτικές ίνες. Πλήθος αρωματικών φυτών και βοτάνων φύονται στην ευβοϊκή γη με χαρακτηριστικότερα το τσάι του βουνού , τη ρίγανη , το θρούμπι, το φασκόμηλο, κ. α, ενώ  η συστηματική καλλιέργεια αφορά κυρίως το μαραθόσπορο. Η κτηνο-πτηνοτροφική δραστηριότητα είναι πολλή σημαντική στο νομό με μεγάλη παραγωγή ντόπιων κρεάτων (αίγειου, πρόβειου, χοιρινού, πουλερικών), γάλακτος και αυγών. Τα τυροκομικά προϊόντα (τουλουμοτύρι Καρύστου, φέτα Μύστρου, Σκυριανή μυζήθρα, πρόβειο γιαούρτι, κ.α.) είναι ιδιαίτερα γνωστά για την ποιότητα και νοστιμιά τους. Έντονη δραστηριότητα υπάρχει και στον τομέα των ιχθυοκαλλιεργειών (τσιπούρα, λαβράκι, πέστροφα, όστρακα κ.α.). Αλιευτικά προϊόντα όπως ψάρια, οστρακόδερμα, μαλάκια κ.α. μπορεί κανείς να συναντήσει σε όλες σχεδόν τις παράκτιες περιοχές των νησιών. Χαρακτηριστικά είναι ο αστακός της Σκύρου, τα θράψαλα στην ευρύτερη περιοχή της Κύμης και οι αιγαιοπελαγίτικες τσιπούρες. Ο νομός τροφοδοτείται συνεχώς με φρέσκο ψάρι από το μεγάλο αλιευτικό στόλο του (περίπου το 6% του συνόλου του αλιευτικού στόλου της Ελλάδας). Η Εύβοια φημίζεται επίσης για την καλλιέργεια οπωροκηπευτικών, δημητριακών και οσπρίων (χαμοφάσουλα, φακές, φάβα Μαντουδίου κ.α.) καθώς και ξηρών καρπών (αμύγδαλα, καρύδια, κάστανα κ.α.) και φρούτων (κεράσια Μετοχίου, κ.α.). Τα αυτοφυή και καλλιεργούμενα μανιτάρια (τρούφα, πλευρώτους κ.α.) στη περιοχή της Δίρφυς, τα παραδοσιακά ζυμαρικά (κουρκουμπίνες, χυλοπίτες, τραχανά, κ.α.) και τα χειροποίητα γλυκά (αμυγδαλωτά Κύμης, μπακλαβά, γλυκά κουταλιού, κ.α.) διακρίνονται για την γεύση και την αυθεντικότητα τους.